Fryderyk Chopin - Mazurek D-dur
W XIX i na
początku XX wieku przez ziemie polskie przeszły tragiczne w skutkach burze
dziejowe. Nieudane powstania nasiliły represje zaborców wobec społeczeństwa
polskiego i przyniosły ze sobą ogrom zniszczeń gospodarczych, społecznych i
kulturalnych. Mimo to Polacy nie poddawali się i różnymi sposobami walczyli o
podtrzymanie narodowej tożsamości. Artyści starali się nawiązywać w twórczości
do polskich tradycji i nadawać sztuce cechy narodowe.
Eugene Delacroix, Portret Fryderyka Chopina |
Fryderyk Chopin (1810-1849) to jeden z najznakomitszych kompozytorów
polskich. Tworzył głównie utwory fortepianowe, które swoim nowatorstwem
wyprzedzały dzieła pisane w okresie romantyzmu i wywarły wpływ na wielu
późniejszych kompozytorów. W dzieciństwie Chopin często wyjeżdżał na wieś,
gdzie miał okazję poznać polski folklor muzyczny, który stał się inspiracją do
napisania wielu wspaniałych dzieł. Kompozytor stosował często artystyczną
stylizację ludowych melodii, pieśni i tańców. 2 listopada 1830 roku, tuż przed
wybuchem powstania listopadowego Chopin wyjechał do Wiednia, następnie do
Paryża. Poruszony tragicznymi wydarzeniami skomponował słynną Etiudę c-moll,
op.10 nr 12 nazywaną Etiudą Rewolucyjną. Utwory Fryderyka
Chopina odznaczają się indywidualną siłą wyrazu. Wymagają od wykonawcy dużej
wrażliwości i dojrzałości artystycznej, a większość z nich — również
wirtuozowskiej techniki. Wśród około 240 kompozycji znalazły się m.in.: dwa
koncerty fortepianowe, mazurki, polonezy, walce, preludia, etiudy, ronda,
wariacje, scherza [czyt. skerca], ballady, nokturny, sonaty, pieśni.
Henryk Siemiradzki, Chopin grający na fortepianie w salonie księcia Radziwiłła |
Stanisław Moniuszko |
Stanisław Moniuszko (1819-1872) odegrał wielką rolę w podtrzymaniu
polskiej tożsamości narodowej. Jego dzieło operowe Halka, za sprawą prawdziwie
polskiej muzyki i tekstu poruszającego rodzimą problematykę społeczną, zostało
uznane za pierwszą polską operę narodową. Przedstawienie odniosło wielki
sukces. Naoczny świadek napisał: [...]
Kiedy na scenie zobaczono poloneza i stroje polskie zerwała się prawdziwa burza
oklasków, okrzyków połączonych z płaczem i głośnym łkaniem. Wszyscy z miejsc
powstali, porwani nie dającym się opisać uniesieniu […]. Inne utwory
sceniczne Moniuszki tj.: Flis, Hrabina, Verbum nobile, Straszny dwór,
nawiązywały treścią do wydarzeń historycznych, przedstawiały piękno rodzimych
zwyczajów i folkloru, a tym samym krzepiły ducha narodowego Polaków. Kompozytor
docierał nie tylko do muzycznych koneserów, ale także rozpowszechniał muzykę
wśród całego społeczeństwa, wydając zbiór pieśni nazywany Śpiewnikiem domowym.
Scena z opery Stanisława Moniuszki Halka |
Stanisław Moniuszko - Mazur z opery Halka
Henryk Wieniawski |
Henryk Wieniawski (1835-1880) to polski kompozytor, który zasłynął
jako twórca utworów skrzypcowych oraz wybitny wirtuoz skrzypiec. W swych kompozycjach
nawiązywał do polskiej muzyki ludowej. Artysta koncertował w wielu krajach
Europy i Ameryki, popularyzując narodową muzykę polską. Ważniejsze dzieła to: koncerty
skrzypcowe (fis-moll i d-moll), polonezy (m.in. D-dur oraz A-dur), Legenda,
mazurki, Scherzo-Tarantela, zbiory etiud skrzypcowych. Od 1935 roku
(setnej rocznicy urodzin kompozytora) co pięć lat odbywa się w Poznaniu
Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego.
Wandalin Strzałecki, Skrzypek |
Henryk Wieniawski - Kujawiak C-dur
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz