Zaśpiewaj jedną z najbardziej znanych piosenek z okresu I wojny światowej „Białe róże”.
Przebieg zmagań wojennych,
wielkie bitwy czy postacie bohaterskich przywódców były wielokrotnie opisane
przez pisarzy i poetów na stronach powieści i strof wierszy. Malarze uwieczniali
sceny bitewne na płótnach, podkreślając środkami wyrazu artystycznego dramat
wojennej zawieruchy, tragizm klęski, ale również radość i łzy zwycięstwa. Motywy
batalistyczne, pojawiają się również w dziełach muzycznych. Utwory takie
opowiadają dźwiękami np. waleczne wydarzenia historyczne kampanii napoleońskiej
czy zrywy niepodległościowe różnych narodów.
Jan Matejko, Jan Sobieski pod Wiedniem, Muzea Watykańskie |
Historia pieśni „Marsz,
marsz, Polonia” wiąże się z
okresem powstania styczniowego. Anonimowy autor napisał tekst do melodii dumki
ukraińskiej „Marsz Czachowskiego”, na
cześć jednego z dowódców powstania. W późniejszych latach dopisywano kolejne
zwrotki, a pieśń zyskiwała coraz większą popularność, np. wśród żołnierzy Legionów
Polskich. Ostateczny kształt pieśni ustalił się w latach 20. XX wieku. Pieśń
była bardzo popularna wśród młodzieży, a zagraniczna Polonia uznała ją za swój
nieoficjalny hymn. W czasie II wojny światowej utwór był jedną z głównych
hymnicznych pieśni patriotycznych.
1.Już was żegnam niskie strzechy,
ojców naszych chatki,
Już was żegnam bez powrotu
ojcowie i matki.
Marsz, marsz, Polonio!
Marsz, dzielny narodzie,
Odpoczniemy po swej pracy
W ojczystej zagrodzie.
2.Już was żegnam,
bracia, siostry,
Krewni, przyjaciele!
Póki w ręku miecz jest ostry
Nie zginie nas wiele.
Marsz, marsz…
Wybitny polski kompozytor, Ignacy Jan Paderewski z okazji 40.
rocznicy wybuchu po wstania styczniowego skomponował Symfonię h-moll Polonia, op. 24. Dzieło ma
charakter programowy i w każdej swojej części opisuje muzycznie wybrane
wydarzenia z historii naszego kraju. Część pierwsza utworu ilustruje dawną
potęgę Rzeczpospolitej, jej bohaterską przeszłość oraz agresję zaborców. Część
druga utrzymana w charakterze lirycznej, żałobnej pieśni obrazuje poetyckie
cechy narodu polskiego. Część trzecia symfonii przypomina O wydarzeniach z
powstania styczniowego.
W utworze kompozytor
zastosował oryginalne instrumentarium, np. sarusofony
instrumenty dęte drewniane o basowym brzmieniu oraz tonitruon - instrument perkusyjny w postaci arkusza blachy, który
przy potrząsaniu wydawał odgłos grzmotów. Utwór uznany został przez melomanów
za muzyczną refleksję nad losami Polski.
Ludwig van Beethoven [czyt. betowen] w utworze Zwycięstwo
Wellingtona [czyt. łelingtona], op 91, czyli bitwa pod Vittorią upamiętnił
starcie zbrojne wojsk angielsko-portugalsko -hiszpańskich pod dowództwem
księcia Wellingtona z francuską armią Josepha Bonapartego (starszego brata
Napoleona Bonapartego), które miało miejsce 21 czerwca 1813 roku. Bitwa
zakończyła się klęską francuzów i doprowadziła do prawie całkowitego
opuszczenia Hiszpanii przez wojska francuskie.
Utwór Zwycięstwo Wellingtona
ma charakter ilustracyjno-programowy. Usłyszeć w nim można odgłosy walki, serie
wystrzałów z karabinów, huk armatnich dział, które brzmieniem naśladują instrumenty.
Pierwszą wersję utworu Beethoven napisał na panharmonicon, zmechanizowany
instrument dęty skonstruowany przez jego przyjaciela, Johanna Nepomuka Malzla
wynalazcy metronomu. Później powstała wersja orkiestrowa, która zyskała miano „Symfonii
bitewnej". Dzieło zostało entuzjastycznie przyjęte
przez słuchaczy i cieszy się zainteresowaniem po dzień dzisiejszy.
Historyczne wydarzenia
wojenne związane ze swoim krajem opisuje muzyką Piotr Czajkowski w Uwerturze
koncertującej Rok 1812, op, 49. Utwór upamiętnia obronę Moskwy przed atakami
wojsk Napoleona Bonapartego i niemal w fabularyzowany sposób przedstawia
kolejne zdarzenia tej długiej i wyczerpującej ekspansji wojennej, min. najazd
Napoleona na Rosję, bitwę pod Borodino, odwrót wyczerpanej chłodem i głodem
armii napoleońskiej oraz radość rosyjskiego narodu z odzyskanej wolności. Echa
tych wydarzeń kompozytor wyraźnie zaznaczył muzycznymi motywami. Słuchacze w
czasie przebiegu utworu słyszą temat Marsylianki
symbolizującej pewność zwycięstwa Napoleona Bonapartego, salwy armatnich dział
w czasie starć bitewnych lub dzwony cerkwi obwieszczające radość z odzyskanej
wolności. Prawykonanie dzieła Czajkowskiego miało miejsce w 1882 roku w Moskwie.
Utwór zyskał dużą popularność, stając się niezwykłą ozdobą wielu koncertów
filharmonicznych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz